Hodowla

Podstawowym zadaniem hodowli lasu jest zachowanie i wzbogacanie lasów istniejących (odnawianie) oraz tworzenie nowych (zalesianie), z respektowaniem warunków przyrodniczych i procesów naturalnych. Hodowla lasu obejmuje zbiór i przechowywanie nasion drzew, produkcję sadzonek na szkółkach, zakładanie oraz pielęgnację i ochronę upraw leśnych oraz drzewostanów.

Hodowla lasu korzysta z dorobku nauk przyrodniczych, m.in. klimatologii, gleboznawstwa, botaniki czy fizjologii roślin. W pracach hodowlanych leśnicy dążą do dostosowania składu gatunkowego lasu do siedliska. Dzięki temu las jest bardziej odporny na zagrożenia.

Las, jeśli nie powstał w sposób naturalny, jest sadzony przez leśników. Sadzonki hoduje się w szkółkach. Uprawy są poddawane zabiegom pielęgnacyjnym i ochronnym. Mają one stworzyć optymalne warunki wzrostu dla drzew najbardziej pożądanych w składzie gatunkowym rosnącego drzewostanu. Ostatnim elementem hodowli jest wycinka drzew dojrzałych, tak aby możliwe było odnowienie lasu, w sposób optymalny dla wymagań rosnących gatunków drzew.

Przeczytaj więcej na stronie lasy.gov.pl.

 

W Nadleśnictwie Brynek odnowienia obejmują rocznie ok. 168 ha. Bierzemy także udział w programie zwiększania lesistości kraju poprzez pomoc w sporządzaniu planów zalesieniowych dla prywatnych właścicieli gruntów rolnych – z każdym rokiem zalesiają oni coraz większe tereny.

Odnowienia możemy podzielić na odnowienia sztuczne, czyli sadzenie sadzonek lub wysiewanie nasion przez człowieka, oraz odnowienia naturalne, czyli zjawisko samoistnego powstania młodego pokolenia drzew pod okapem drzewostanu lub w jego sąsiedztwie. Odnowienia naturalne w lasach zagospodarowanych nie przebiegają zazwyczaj żywiołowo, lecz są kierowane przez człowieka. Prace polegają na spulchnieniu gleby pod okapem drzewostanu w roku, w którym spodziewany jest duży urodzaj nasion, oraz rozluźnieniu drzew, tak by do dna lasu dochodziła odpowiednia ilość światła.

Corocznie Nadleśnictwo Brynek pielęgnuje ok. 300 ha gleby w uprawach leśnych. Polega to na wykaszaniu chwastów wśród drzewek. Równocześnie wykonuje się cięcia pielęgnacyjne, które w zależności od wieku drzewostanu mają inny charakter i noszą inną nazwę: czyszczenia wczesne w okresie uprawy, czyszczenia późne w okresie młodnika, trzebieże wczesne w okresie dojrzewania drzewostanu oraz trzebieże późne w okresie dojrzałości drzewostanu.

Czyszczenia wczesne wykonujemy corocznie na obszarze ok. 100 ha, czyszczenia późne – na 170 ha, trzebieże wczesne – na 240 ha, a trzebieże późne – na ok. 560 ha.

Następną czynnością jest wprowadzanie sadzonek gatunków drzew i krzewów, które mogą stworzyć dolne warstwy drzewostanu, tzw. podszytu. Podszyt sadzony jest na siedliskach ubogich, gdzie z powodu niedoboru związków pokarmowych lub wody gatunki drzewiaste mają niewielką szansę wytworzenia dolnego piętra drzewostanu.

Na siedliskach żyznych, zalesionych przed laty głównie sosną, wprowadzamy obecnie pod osłoną istniejącego drzewostanu dąb i buk.

Monitoring zmian dotyczących pozyskania drewna, wybranych zagadnień z hodowli lasu (odnowień, zalesień, zabiegów pielęgnacyjnych i oceny upraw) mogą Państwo pobrać tutaj


Najnowsze aktualności Najnowsze aktualności

Powrót

Kurs drwala - operatora pilarek i wykaszarek

Kurs drwala - operatora pilarek i wykaszarek

   W miesiącach październiku i listopadzie przeprowadzany był Kurs drwala - operatora pilarek i wykaszarek organizowany przez Nadleśnictwo Brynek dla uczniów klas trzecich Zespołu Szkół Leśnych i Ekologicznych im. Stanisława Morawskiego w Brynku (TL).

 

Kurs przebiegał zgodnie przepisami z obowiązującymi w PGL LP: Zarządzeniem Dyrektora Generalnego LP nr 41 z 1998 r. oraz rozporządzeniem Ministra Środowiska z dnia 24.08.2006 r. w sprawie BHP przy wykonywaniu podstawowych prac z zakresu gospodarki leśnej.

 

Kolejna edycja kursu to element doskonałej współpracy Technikum Leśnego z Nadleśnictwem Brynek – cyklicznym organizatorem szkoleń oraz Regionalnej Dyrekcji Lasów Państwowych w Katowicach, dzięki której delegowano egzaminatora Pana Wojciecha Jaronia.

 

Poprzedzające wyjście w teren zajęcia teoretyczne, prowadzone przez doświadczoną kadrę instruktorską, przygotowały młodych ludzi do zdobywania umiejętności praktycznych na zrębie.

 

Zajęcia terenowe w ramach kursu przeprowadzono w dwóch turnusach 10-cio dniowych młodzież miała okazję nabywać wiedzę teoretyczną, praktyczną i doświadczenie w pracy ze sprzętem.

 

W ramach kursu przeszkolono 50 uczestników, którzy potwierdzili swe umiejętności pozytywnie zaliczając egzaminy: teoretyczny i praktyczny.

 

Egzaminator Pan Wojciech Jaroń delegowany z ramienia Regionalnej Dyrekcji Lasów Państwowych w Katowicach tak ocenia przygotowanie młodzieży i przydatność zdobytych przez uczniów kwalifikacji:

 

Ja też jestem absolwentem Technikum Leśnego w Brynku i 30 lat temu zdawałem taki sam egzamin. Dlatego z wielką przyjemnością przyjmuję zaproszenie mogąc spędzić z młodzieżą kilka godzin w lesie. Kurs na drwala-operatora pilarki  to obustronna korzyść dla uczniów oraz dla Lasów Państwowych i bardzo dobrze, że pomimo kosztów jest w programie praktyk zawodowych. Często dla rozluźnienia atmosfery przed ścinką drzewa pytam uczniów o plany zawodowe, zainteresowania i spora ich część wiąże swoją przyszłość z zawodem leśnika. Zdobycie uprawnień drwala-operatora pilarki polega na zaliczeniu egzaminu teoretycznego (testu), który daje przepustkę do egzaminu praktycznego polegającym na ścięciu drzewa. Na kierunku obalania uczeń wbija palik w odległości 10-15 metrów i umownie zasada jest taka, że jeśli drzewo zostanie obalone w odległości ponad metr na prawo lub lewo od palika to mamy zawieszenie. Ponadto oceniane są wszystkie parametry wykonania rzazów na pniaku, z jednym wyjątkiem: przecięta zawiasa jest równoznaczna z niezaliczeniem egzaminu praktycznego. Jeśli kandydatowi na pilarza nie uda się za pierwszym razem to dostaje jeszcze jedną szansę na poprawkę. Takie kryteria ocenne mamy przyjęte już od wielu lat, zarówno w Brynku jak i w sąsiednich Tułowicach. Świadomość bezpiecznej pracy  przy pozyskaniu drewna jest ważna, zarówno na stanowisku pilarza jak również terenowej służby leśnej. Duża ilość wypadków w ostatnich latach pokazuje, że na powierzchni roboczej przeznaczonej do ścinki i zrywki drewna występuje wiele zagrożeń. Statystyka pokazuje, że wypadkom ciężkim i śmiertelnym w 90% ulegają pilarze ale od czasu do czasu ginie również leśniczy lub podleśniczy. Byłoby fajnie aby zapamiętali to na całe życie. Poziom kursów jest na dobrym poziomie, co jest zasługą samych instruktorów-leśników. Znamy się od wielu lat, często sędziujemy razem na zawodach drwali więc poprzeczka została ustawiona wysoko. Byłoby fajnie, żeby wszystkie podmioty szkolące przyszłych pilarzy wzorowały się szkoleniach organizowanych przez szkoły leśne.”