Skąd się bierze drewno
Zaspokojenie naszego zapotrzebowania na drewno i zapewnienie trwałości lasów nie są sprzecznymi interesami. Drewno w Polsce jest naturalnym bogactwem, które jest całkowicie odnawialne.
Gwarantuje to wielofunkcyjna, zrównoważona gospodarka leśna, prowadzona przez Lasy Państwowe, opiekujące się 77,5 proc. polskich lasów (największa w Unii Europejskiej organizacja zarządzająca lasami publicznymi).
Leśnicy pozyskują drewno w granicach wyznaczonych przez standardy ekologicznej gospodarki, badania naukowe i 10-letnie plany urządzenia lasu, zatwierdzane przez ministra środowiska – średnio do 55–60 proc. drewna, które przyrasta w lesie; cała reszta zwiększa zapas na pniu. Dlatego nasze zasoby drewna rosną z roku na rok i są już dwukrotnie większe niż pół wieku temu. Wynoszą 2,4 mld m sześc., w tym w Lasach Państwowych – blisko 1,9 mld m sześc., co czyni je piątymi co do wielkości w Europie. Kupując drewno lub produkty z drewna z Lasów Państwowych, mamy pewność, że surowiec został pozyskany w sposób niezagrażający przyrodzie.
Również zasobność drzewostanów w lasach zarządzanych przez PGL LP stale rośnie. W roku 1991 wynosiła 190 m sześc./ha, a 20 lat później, w 2011 r. – już 254 m sześc./ha. Według międzynarodowych statystyk polskie lasy zaliczają się pod tym względem do czołówki europejskiej, charakteryzując się ponaddwukrotnie wyższą przeciętną zasobnością niż pozostałe lasy Starego Kontynentu.
Stale rosnąca zasobność drzewostanów, a tym samym przyrastające zasoby drewna w Lasach Państwowych umożliwiają stopniowe zwiększanie jego pozyskania
Stale rosnąca zasobność drzewostanów, a tym samym przyrastające zasoby drewna w Lasach Państwowych umożliwiają stopniowe zwiększanie jego pozyskania.
Głównym dostawcą surowca na polski rynek są Lasy Państwowe, które pokrywają ponad 90 proc. zapotrzebowania krajowego przemysłu i mieszkańców. Aby zaspokoić rosnący popyt, leśnicy zwiększają pozyskanie drewna: od 1990 r. wzrosło ono przeszło dwukrotnie – do ponad 35 mln m sześc. Ponieważ jednocześnie rośnie powierzchnia lasów, a przede wszystkim ich zasobność, naukowcy oceniają, że Lasy Państwowe będą mogły zwiększyć pozyskanie drewna do 40 mln m sześc. w 2030 r. i 45 mln m sześc. w połowie stulecia.
Warto pamiętać, że przychody Lasów Państwowych w ponad 90 proc. pochodzą właśnie ze sprzedaży drewna. To zapewnia im samodzielność finansową i umożliwia wykonywanie licznych zadań na rzecz polskich lasów i ich użytkowników bez korzystania z pieniędzy podatników (inaczej niż w wielu innych krajach Europy).
Zwiększają się nie tylko nasze zasoby drewna, lecz także powierzchnia lasów. W połowie XX w. zajmowały nieco ponad jedną piątą obszaru Polski, a dziś już niewiele mniej niż jedną trzecią. Lasy Państwowe pozyskują drewno, ale w tym samym czasie odnawiają drzewostany i zalesiają dotychczasowe nieużytki. Co roku leśnicy sadzą aż 500 mln nowych drzew, czyli średnio… 57 tys. na godzinę.
Najnowsze aktualności
Piknik rodzinny na pożegnanie wakacji
Piknik rodzinny na pożegnanie wakacji
fot. Ksenia Starzec-Wiśniewska
fot. Ksenia Starzec-Wiśniewska
fot. Ksenia Starzec-Wiśniewska
Słoneczna pogoda dopisała sprzyjając uczestnikom spotkania plenerowego, które zorganizowali w dniu 8 września edukatorzy Nadleśnictwa Brynek. Otwarcia pikniku dokonali: Nadleśniczy Nadleśnictwa Brynek – Pan Janusz Wojciechowski oraz prowadząca imprezy - przedstawicielka edukatorów Krystyna Jagiełło-Leńczuk.
Dzieci, młodzież i starsi uczestnicy bawili się doskonale podczas udziału w kolejnych konkurencjach:
Orientering, którego trasy przygotował kolega Leśniczy Paweł Drabek - konkurencja weryfikowała umiejętności korzystania z map i zdecydowanie „rozkręciła” wszystkie ekipy rodzinne do dalszej zabawy. Wszyscy szczęśliwie i bezpiecznie wrócili z trasy, jak się okazało po sprawdzeniu wyników, niektórzy zaliczyli po jednym błędzie, inni …bardziej skupili się na podziwianiu piękna otaczającej przyrody.
Wyścig z arbuzem – toczenie slalomem tak nieporęcznego obiektu sprawiło uczestnikom wyścigu dużo frajdy, a dla kibicujących było bardzo humorystycznym widokiem. Koleżanka Patrycja Lasota, autorka pomysłu, zadbała o precyzyjny pomiar czasu poszczególnym reprezentacjom rodzin i weryfikowała prawidłowy ich skład – koniecznie jeden rodzic, jedno dziecko…
Frotaż liści był artystycznym akcentem, pozwalającym także nieco wyciszyć sportowe emocje. Jest to technika plastyczna polegająca na odwzorowywaniu przedmiotów o wyraźnej fakturze na kartce papieru. Odwzorowywać kształty można za pomocą węgla, pasteli czy miękkiego ołówka. Kolega Jarek Dudek barwnie opowiadał o możliwych technikach i efektach, jakie udaje się dzięki ich zastosowaniu uzyskać – dzieci wzięły kredę i węgiel w swojej ręce i z nazbieranych nieopodal liści, wykonały bajeczne prace. Plenerową wystawę uwieczniliśmy na prezentowanej fotografii.
Wyjątkowej sprawności wymagała konkurencja turbo-kozak, zaczerpnięta z profesjonalnych treningów piłkarskich. Po wykonaniu piętnastu /dorośli/ lub dziesięciu obrotów wokół piłki /w przypadku młodszych uczestników/ - zawodnik musiał przebiec kilkanaście kroków i wykonać strzał na bramkę. Nie wszystkim oszalały błędnik pozwolił oddać celny strzał, ale wszyscy odważni zawodnicy otrzymali gromkie brawa, za dostarczenie widzom zabawy.
Pozytywne emocje towarzyszyły także klasykowi wśród zabaw festynowych – wyścigowi w workach. Rywalizacja nabrała rumieńców, bo każdy chciał zabłysnąć w ostatniej już konkurencji pikniku i dorównać gracją skoków prezentującej prawidłowe wykonanie koleżance Leśniczej Szkółkarzowi - Krystynie Jagiełło-Leńczuk. W finałowym biegu uczestnicy ostro rywalizowali o laury zwycięstwa – dodatkową motywacją był dla nas udział Pana Adama Mazura – Zastępcy Nadleśniczego.
Nutka współzawodnictwa była jedynie zachętą do przyjaznej rywalizacji, ponieważ w finale nie było wygranych i pokonanych… wszyscy wygraliśmy miłe popołudnie, czas spędzony w sympatycznym towarzystwie, a dzieci i młodzież ponadto jeszcze: interesujące, naukowe, edukacyjne upominki, których wręczenia dokonał Nadleśniczy – Pan Janusz Wojciechowski.
Po trudach rywalizacji sportowej, wysiłku tworzenia dzieł artystycznych i wyczerpaniu programu konkurencji, uczestnicy pikniku wielkim aplauzem przywitali inżyniera Damiana Siebera, który już tradycyjnie pełnił honory szefa kuchni plenerowej i zaprosił do stołu na degustację efektów tej pracy czyli specjałów opiekanych nad ogniskiem. Apetyty dopisywały, a podczas posiłku wymieniano się wrażeniami z imprezy. Dziękujemy za udział – do zobaczenia za rok!
